Kun je ook zo genieten van de natuur en van alles wat leeft? Hoe mooi ieder onderdeel is en hoe prachtig die onderdelen elkaar versterken? Verwonder jij je ook zo over het ontstaan van leven en met name van de ontwikkeling van een kindje nog voor het geboren is en natuurlijk ook daarna?
Voor ons is duidelijk dat hier een fenomenaal plan aan ten grondslag ligt en dat alles minutieus en zorgvuldig is ontworpen. En ook dat we de grootsheid daarvan niet ten volle doorgronden. Denk maar aan het heelal dat onmetelijk is en zich nog weer verder blijkt uit te strekken dan we hadden voorzien. En hoe bijzonder het is, dat op onze planeet Aarde leven mogelijk is. Als de omstandigheden niet precies juist waren geweest, had dit prachtige leven niet kunnen bestaan. Iets dichter bij de zon of iets verder ervan af en we waren gekookt of bevroren. Geen beschermlaag om de aarde en leven was kansloos geweest. Alles is perfect in balans.
Wij mensen brengen die balans in gevaar. Wij zijn maar een klein onderdeel van de natuur maar hebben bijzondere mogelijkheden. We doen ons best om de aarde goed te beheren. Wij nemen beslissingen die van grote invloed kunnen zijn op de rest. Maar we missen het overzicht om de consequenties van onze keuzes te kunnen overzien. Daardoor ontstaat er schade bijvoorbeeld door ontbossing, overuitputting van grondstoffen, te hoge CO2-productie met opwarming van de aarde als gevolg. Soorten verdwijnen en de leefbaarheid wordt slechter. We willen wel duurzaam beheer voeren, maar weten niet goed hoe, en de belangen van mensen, die hier invloed op kunnen uitoefenen, staan vaak lijnrecht tegenover elkaar. We weten met zijn allen niet hoe we hier uit moeten komen.
Stel je toch eens voor dat je verbonden zou kunnen zijn met de Ontwerper van de natuur. Met degene die precies weet hoe alles met elkaar samenhangt en die weet wat je het beste kunt doen en laten om die balans in stand te houden? Dat je daarmee contact zou kunnen onderhouden en om raad zou kunnen vragen. Dat zou toch fantastisch zijn. Het goede nieuws is dat dat inderdaad mogelijk is. Dat we God kunnen leren kennen.
Het probleem is alleen dat veel mensen hier niet voor open staan. Of zich er niets bij kunnen voorstellen en het daarom geen kans geven. Veel mensen vinden het moeilijk om te erkennen dat ze het overzicht missen om te weten wat goed is. Dat wij mensen per definitie beperkt zijn en veel fouten maken. Dat we vaak zo egoïstisch zijn en voor ons eigen belang gaan en daarbij vaak anderen tekort doen. Soms zelfs willens en wetens elkaar pijn doen. En vooral in groepen kan het zo ver komen dat we een bedreiging voor elkaar gaan vormen. Het kan er zelfs in ontaarden dat we de anderen hun bestaan niet eens meer gunnen. Dat alles is zonde! Dat was beslist niet de bedoeling van Gods grote en volmaakte plan. We zijn ver van ons doel gekomen doordat we liever onze eigen wegen zijn gegaan. Doordat we onafhankelijk wilden zijn van de God die ons gemaakt heeft en Die weet wat het beste voor ons is. We hebben Hem verworpen en zijn van Hem vervreemd geraakt. We kennen Hem niet meer en doen wat ons het beste lijkt. Maar dat is niet goed genoeg. De chaos in ons eigen leven en in de maatschappij lijkt wel steeds groter te worden. Zouden we hierin kunnen veranderen? Kunnen we weer op het rechte spoor komen.
Dat kan zeker. Maar hoe dan?
Het begint met de erkenning dat we als mensen los van God leven en dat dit grote gevolgen heeft voor onszelf en voor de maatschappij. Er is een grote gapende kloof tussen God en ons en dat doet ons geen goed. Hoe zeer we ook ons best doen, we zijn zelf niet in staat om die kloof te overbruggen. God heeft gezien dat de mensen in de problemen verkeren nu ze zo los zijn komen te staan van Hem en van Zijn plan. En Hij verlangt er naar dat dit verandert. Hij weet dat mensen dit zelf niet kunnen oplossen. Daarom heeft Hij Zelf de oplossing gebracht. Met Kerst vieren we dat God Zijn eigen Zoon op aarde geboren heeft doen worden. Hij is als Mens onder de mensen komen wonen. Met Pasen gedenken we dat Jezus Christus, volmaakt mens én volmaakt God, in onze plaats aan het kruis heeft geleden voor onze zonden en is gestorven. Hij hoefde dit niet te doen maar heeft dit persoonlijke en loodzware offer, gedreven door liefde, voor ons gebracht. Dat offer was noodzakelijk om de scheiding tussen God en mensen op te heffen. Met Pasen gedenken we ook dat Hij na drie dagen is opgestaan uit de dood. De dood is overwonnen! Iedereen heeft daarmee de mogelijkheid gekregen om zich met God te laten verzoenen. Er is dus een weg terug naar God. Ieder heeft daarin een persoonlijke afweging te maken.
Ben je bereid het falen van de mensheid als geheel en van jezelf in het bijzonder te erkennen? En ben je bereid te gaan onderzoeken wat het voor jou persoonlijk zou kunnen betekenen om God te leren kennen?
Voel je dan vooral vrij om met ons contact op te nemen! We helpen je graag verder en gaan graag met je in gesprek om jouw vragen te bespreken.